Na ruim 2,5 maand vakantie zijn onze kinderen maandag 11 februari 2008 weer naar school geweest! Wij vertrokken namelijk 2 december 2007 naar Brazilië en zijn dus tot en met 30 november naar hun school in Nederland gegaan.
Toen wij hier kwamen in Brazilië, waren de scholen met hun laatste week voor de zomervakantie begonnen, dus geen school meer voor de kinderen.
Alle drie hadden ze al eerder op een school hier in Carambeï gezeten dus zijn we opnieuw naar deze school gegaan om hen in te schrijven. Maar dit was niet zo geregeld. Even vooraf, de basisschool heet hier 1ste grau en daarna ga je naar de 2de grau (zeg maar voortgezet onderwijs). En groep 3 hier in Brazilië is groep 5 in Nederland, 4 is 6 en ga zo maar door.
De groep waar Amy de vorige keer in zat was de groep die nu van school af ging en dus naar 2de grau ging. Amy zou dit ook moeten. Maar wij dachten dat het misschien beter was om toch groep 8 nogmaals te doen ivm de taal. Maar school dacht hier anders over na overleg. Op enkele punten hadden ze ook wel gelijk en we hadden overigens weinig keus.
Gelukkig was er hier in het dorp een nieuwe school voor 2de grau gekomen waar ook haar vriendin naartoe zou gaan. De SESI, de school zag er goed uit en er was nog plaats. We besloten met Amy dat ze naar deze chool zou gaan. Hierboven zien jullie een foto van de voorkant van het schoolgebouw.
Voor Suzanne was er geen plaats in groep 5 waar ze gezien haar leeftijd naartoe zou moeten. 
Maar daarbij kwam dat het volgens de school
beter zou zijn dat ze in groep 4 zou beginnen
doordat ze dan nog één leerkracht zou hebben.
Vanaf groep 5 heb je voor elk vak een andere
leerkracht en dat zou voor haar nu in het begin wel chaotisch worden. Daarbij komt het dat
Suzanne meer begeleiding nodig heeft voor haar
dyslectie en dat zou beter kunnen worden
opgevangen door één leerkracht.
Erwin moest en kon ook in groep 8 geplaatst worden, geen probleem. Dus half december waren onze drie kinderen ingeschreven bij een school. Hierboven een foto van Escola Evangelica, de school van Suzanne en Erwin.
Nu moesten er boeken voor Amy geregeld 
worden en de uniformen voor alle drie. De uniformen kochten we hier in het dorp, Lucian, ook een zaak waar we veel geduld voor op moesten brengen, zo traag en omslachtig. Eind
Januari zouden ze klaar zijn, dit werd 9
Februari, net voor de scholen weer
begonnen.
De boeken die op de lijst
stonden die mochten we kopen maar was niet
verplicht. Vreemd vonden wij, hoe werk je dan?
Maar hier werken ze op school in groepen en maak je voornamelijk ook je huiswerk. Op school zijn er boeken en in de bibliotheek van het dorp kun je ze lenen. Maar wij vonden het verstandig voor de meeste vakken boeken nieuw of eventueel tweedehands te kopen zodat Amy ook thuis de tijd had om alles nog eens over te lezen gezien de taal. De meeste hebben we inmiddels.
Amy haar uniform van de SESI en een paar van haar boeken.
En hiernaast de uniformen voor Erwin en
Suzanne.
Uniformen, boeken, schriften, pennen, potloden enz, alles was klaar voor de eerste schooldag.
Maandag 11 februari.
We gingen er de eerste dag op tijd uit, 6.20 uur, Amy had voor de eerste dag afgesproken met haar vriendin om rond 7.00 uur bij school te staan. Haar school begint om 7.15 uur en om 12.30 uur is ze klaar. Iedereen was op tijd wakker en na het aankleden had ik hun brood al klaar staan. Tijdens het eten heb ik een foto van hun gemaakt maar dat mocht later niet meer, flauw hé. Maar goed we vertrokken met de auto richting Carambeï. Er rijdt hier ook wel een schoolbus langs ons huis maar deze komt te laat voor de school waar onze kinderen op zitten dus zal ik voor privé chauffeuse moeten spelen elke schooldag.
De vriendin van Amy stond al bij school en ze gingen samen naar binnen. Het was nog erg vroeg voor de andere twee kinderen om op school te zijn. Hun school begint om 7.30 uur en tot 12.15 uur. 's Middags hebben zij geen school meer doordat ze niet meer naar Nederlandse les gaan. Erwin volgt nu Spaans en Suzanne Engels en deze vakken zijn in de ochtenduren.
We hebben even een rondje gereden door het dorp en toen naar school. Het was er erg rustig, vreemd. Ook vijf minuten voor de schooltijd waren er nog maar een paar kinderen. We begonnen al te twijfelen of we wel de tijd goed hadden. We zijn toen toch maar gaan kijken. We kwamen een leerkracht tegen en die zei dat de eerste schooldag begon in de kerk. Dat was ons niet vertelt!
Dus we waren op de verkeerde plaats. Erwin en Suzanne liepen binnen door naar de kerk en ik ging naar huis. Suzanne liep heel langzaam en keek regelmatig om, zo konden we nog even zwaaien. Ze had gezegd dat ik niet mee hoefde toen ik het vroeg. Het is wel jammer als zo de eerste schooldag begint.
Om 12.15 uur stond ik weer bij school. Suzanne kwam als eerste en ze keek gelukkig vrolijk. Ze was niet naar de kerkdienst geweest. Ze heeft het wel vertelt maar ik heb het niet begrepen om het op een juiste manier hier weer te geven. Ook Erwin was er niet geweest en die was niet vrolijk over hoe de dag begonnen was begreep ik van Suzanne. Ze had een meisje in de klas die ook een beetje Nederlands kon praten dus dat was wel prettig. Later kwam Erwin er ook aan. Hij keek redelijk vrolijk en vertelde dat er nog twee nieuwe leerlingen waren. Onderweg naar Amy vertelde hij een en ander over zijn dag. We moesten wachten op Amy . Toen ze er aan kwam keek ze erg vrolijk. "o het was zo leuk op school mama" zei Amy en ik dacht GELUKKIG. Ik was zo opgelucht want ik wist dat de eerste dag voor Amy heel belangrijk zou zijn. Ze is net als mij, de eerste indruk bepaalt veel. In de auto bleef ze over van alles en nog wat vertellen. Ze was veel enthousiaster dan de andere twee. Erwin vertelde overigens dat hij ook nog geen boek had gekregen, Suzanne ook niet. Ik vind het jammer dat school dat niet had geregeld, overal moet je achteraan. Dus ik weer langs school en bij Marianne vragen naar hoe en wat. Boeken waren er nog en kregen we gelijk mee. Het was inmiddels al 13.00 uur geweest en we hadden trek in eten, snel naar huis! Alles snel aan papa vertellen en de eerste schooldag zit erop voor de kinderen. ..........en ook voor ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten